U vroeg om een beeld van mijn moeder vroeger
Ik dicht mijn zinnen tot versregels
en strofen die roepen hoe mijn moeder vroeger
was – toen wij nog klein waren (bis) – was
mijn vader de boeman
mijn moeder de verklikker
hij sloeg ons
zij bleef
met ons
mijn moeder dicht niet maar schrijft
brieven
mijn moeder gooide borden op de grond om
de ruzie te sussen tussen mijn broer en mij
mijn zusje ruimde het puin
niets tegen papa zeggen
’s middags kocht ze nieuwe bij de kringloop
mijn moeder dicht niet maar schrijft
brieven
haar mondelinge en schriftelijke explosies verwoestten
bloedbanden
neven en nichten zagen we niet meer
mijn moeder dicht niet maar schrijft
brieven met priemende en berispende erupties
mijn vader breide alles weer recht
mijn moeder breit alleen averecht
ik realiseer me
nu pas
dat zij een realistisch beeld van de realiteit
ontbeert
Beste psychiater,
Mijn moeder maakt mijn vader zwart
haar hele leven lang en nog
steeds en met terugwerkende kracht
om hem maar niet te hoeven missen
hij is dood en zij wil ook