Hij moet er knettergek van worden. Al die voetballers die voor een wedstrijd met hun ogen en hun armen of wijsvingers hemelwaarts gericht lopen te prevelen. Want ik verwacht niet dat ze smeken om wereldvrede. Niet om hulp en bijstand voor de verworpenen der aarde. Niet voor rechtvaardigheid. Niet voor een gezonde aarde. Niet voor een lang en gelukkig leven voor alles wat leeft. Niet voor een fijne wedstrijd. Nee. Ik verwacht dat ze allemaal vragen of hun god hen helpen wil te winnen. En als er maar één god is, dan is hij van beide partijen. Beloont hij dan de beste bidder, de eerlijkste smeker, de onschuldigste zondaar? Als ik god was speelde ik het eerlijk. Nul-nul. Ook na dagenlang penalty’s.
Lees elke zondag een nieuwe zeer kort verhaal van Peter Veen op zijn blog: www.peterveen.nl/blog