Schrijvers in en uit Drenthe
van nature ben ik geen renner
maar een sjokker
mijn buikje en ik zijn lid
van dezelfde gezelligheidsvereniging
en als we het toch over bodycharming hebben
wil ik dit nog even kwijt
lieve mensen
het leven krijgt pas kleur als je het ziet
kijk maar naar mij
zachtaardiger wit dan grijs bestaat er niet
(uit: Kleine vogelgids)
Argens achter een schuurtie
rookt een puber
veur het eerst een sigarette
kreg een maagie op een
zolderkamer rake klappen
argens in grote gebouwen
vergadert meinsen
over smalle beurzen
kriegt bejaorden as eerste
een middel tegen ienzaamheid
een olde hippie op het plein
röp dat Muskee nog leeft
hij leup zonet veurbij –
en bij de voedselbaank wordt
de zunne van morgen in
gelieke delen eerlijk verdeeld
(uit: Dwaalstroom)
Oflopen 9 mei heb ik het deur de Stichting Het Drentse Boek oetgeven kinderboek “Prugelie en de prins die zuik was” prissenteerd in de Sprookjeshof te Zuidlaren. Het eerste exemplaor was veur mien achterkleinkind Tessa, die der slim wies met was.
Ik heb dit boekie met veul plezeer schreven, en mien kleinzeun Sander Aukema, die van beroep illustrator is, hef der ofgemieterd mooie plaoties bij maokt!
Het verhaol geeit over het kleinste kaboutertie uut het kabouterbos, dat mooie avonturen beleeft omdat hij tegen heug en meug een zowat onmeugleke opdracht annimt. Hij kreg hulp van vrunden die hij onderwegens kennen leert en van een vrundelijke heks, maor zölfs dan valt het niet met om alle gevaoren het heufd te bieden.
Het boek is in het Drents schreven. Ik heb de wat oldere, veur kinder muileke Drentse woorden niet bruukt. Het boekie is een veurleesboekie veur de hiel kleine kinder, maor as ze lezen leert hebt, zult ze zuch der met plezeer in verliezen. De mooie plaoties helpt ze der zeker bij! Vernuver je maor met het veurlezen van je kinder en kleinkinder.
“Prugelie en de prins die zuik was” is voor € 19,95 te bestellen bij het Huus van de Taol.
Van Ria Westerhuis is onlangs een nieuwe dichtbundel verschenen : Dwaalstroom. Dwaalstroom stuurt de lezer op pad door een landschap van observaties en gevoelens. Zoals de Reest kronkelt door het Reestdal, meanderen de gedichten in deze bundel langs herkenning, verwondering en afscheid.
Het muzikale Drents uit het gebied van de Reest voert de lezer naar het mysterie van het bestaan, los van leeftijd en tijd. Ook staan er Nederlandstalige gedichten in, kunstwerken van Dineke Kraaijeveld met een gedicht van Ria en men kan Ria zien voordragen door enkele QR-codes aan te klikken. De cover is van de hand van Saskia Dingelstad.
De bundel kost 13,50 euro en is verkrijgbaar via www.riawesterhuis.nl bij de boekhandels in Drenthe en bij Huus van de Taol.
Grensgebied is een nieuw boek van Peter Veen. Het bevat ruim honderd zeer korte verhalen die voor een deel eerder op zijn blog en op social media zijn gepubliceerd.
In een grensgebied gelden eigen regels. Je kan de zon tevoorschijn schrijven als het regent. Een T-shirt herinnert zich het ritme van jouw hart. En met kraaien voer je zomaar een gesprek.
In zijn zeer korte verhalen dwaal je door een verrassende wereld. Op het oog vaak heel gewoon, maar onderweg raken veel verhalen lichtelijk ontspoord. Met daarbij een vleugje humor, een zweempje gekte, een tikje zelfspot en veel liefde voor de natuur.
Grensgebied kost normaal 15 euro, plus 5 euro verpakkings- en verzendkosten. Leden van DSK krijgen 7,50 euro korting.
Je kan het boek inkijken en bestellen via www.peterveen.nl/boeken/ als je gebruik maakt van de kortingsactie, zet dan bij het bestellen DSK achter je naam. Je betaalt in dat geval 12,50 euro incl. verzending.
Ik tast in mijn broekzak. Mobiel vergeten. Op slag voel ik me onthand, blijf staan en verken de opwelling om terug te gaan. Want wat moet ik zonder camera, zonder notitie-app, zonder voicerecorder? Wat als ik onderweg iets bedenk, een zin, zo’n eerste zin die vaak een reeks van volgende zinnen oproept en die ik nooit onthouden kan. Zulke zinnen fladderen voorbij en moeten gevangen worden, vastgelegd, anders vliegen ze verder en verdwijnen dan uit zicht. Ik recht mijn rug en loop door. Hoop dat ik niks bedenk vandaag.
(Elke zondag publiceert Peter Veen een zeer kort verhaal op Facebook en op zijn blog: www.peterveen.nl/blog)
‘ ’t Is me wel wat’ zei de man met de twee honden die ik zo’n beetje elke week wel tegenkom. Hij bedoelde de oorlog in Oekraïne. De man is een stuk ouder dan ik en hoewel geen onplezierige prater, houden wij er totaal verschillende meningen op na. ‘Vroeger was ik nog een tijdje lid de communistische partij, maar ik kreeg al snel in de gaten dat die Russen niet te vertrouwen zijn, maar als je daar wat van zei in de vergadering, dan kreeg je de wind van voren, want de Nederlandse communisten hadden niets te maken met de Russische en dan vroeg ik mij af hoeveel soorten communisten er wel niet op de wereld zijn. Van die dingen. Dus toen ben ik boos opgestapt en dan besta je voor hen niet meer. Nou ja hen, de meesten zijn allang dood’. Hij zweeg en stak een sigaret tussen zijn lippen. Ik zei dat Poetin een schurk is en dat vond hij ook. ‘Ik wil die naam zo weinig mogelijk horen’, zei hij en klopte op zijn zakken op zoek naar een aansteker. Ik stelde voor dat elk gezinslid dat de P-naam zou noemen een euro in een pot zou moeten doen en dat geld naar verloop van tijd aan iets aardigs te besteden. Hij lachte dunnetjes. ‘Een vriend van mij uit Finsterwolde, heeft vannacht de naambordjes van de Hamer-en-Sikkelweg zwart geschilderd. Dat lijkt misschien niet meer dan een stukje vandalisme, maar onderschat het niet. Wie zei ook al weer ‘Verzet begint met kleine daden’? Ik wist het wel, maar ik reikte hem geen vuurtje. Je weet nooit wat er uit voortkomt. ‘We moeten maar afwachten wat de toekomst brengt’, zei ik gemaakt luchtig vervolgde mijn weg. Beladen naambordjes zwart schilderen…. Zou ik dat durven? Welke sancties zouden er op staan? Uitsluiting van RABO-lidmaatschap? Op de rode lijst van de Jumbo? Toegangsverbod bij zaken als Kruidvat, Primera, Bakker Bart, Hema… et cetera? Het leven zou er verdomd moeilijk door worden. Somber gestemd kwam ik thuis. En koud, alsof een Syberisch guurte bezit van me had genomen.
Er wordt wat af gevogeld en daar doet Mischa aan mee. Niet zo fanatiek als sommige lijstjesvogelaars, maar op menige wandeling neemt hij een kijker en een vogelgids mee. De opgedane vogelkennis heeft hij gebruikt voor het schrijven van zijn eigen gids.
Deze is totaal onbruikbaar bij het determineren in het veld. Het is wel een uitermate geschikt boek voor na het spotten. Mischa heeft een poging gedaan om de vele eigenschappen van vogels aan te dikken, op te leuken, te vermenselijken en te associëren met van alles en nog wat. Dit leverde 38 vogelgedichten op.
De gids is januari 2022 verschenen bij Mischa’s eigen uitgeverij Groenknollenland. Als je hem wil bestellen (13 euro inclusief verzendkosten), surf dan even naar zijn website www.mischavanhuijstee.wordpress.com
Wie had ooit kunnen denken
dat ik hier – op een plek die ik amper kende –
onder de linden mijn graf zou gaan kiezen,
op een steenworp afstand van een oude spoorlijn
Nooit had ik bedacht
dat ik – bij dit dorp van verre voorouders –
naast een oude akker mijn plaats zou aanwijzen,
op luttele meters van een heilig meer
Noch had ik niet kunnen bedenken
dat ik hier – bij dit stille dorp op de Hunzerug –
bijna onze hooglanders kan zien lopen,
in de eindeloze ruimte van het Eexterveld
Wie had ooit kunnen denken
dat ik hier – in dit veld van tumulus en hunebed –
mijn graf zou vinden nabij pingo en schaapwas,
op een plek vol verborgen historie
Nooit had ik gedacht
dat ik – in dit oord van hersteld verleden –
op een nabij perceel ons bos kon laten verrijzen,
gelegen aan een straat met verdwenen station
Ook had ik nooit kunnen bedenken
dat ik hier – ook al keek ik als jongen
vogels bij het boekweitveentje verderop –
nabij dit geschonken bos zou kunnen rusten
Nee nooit, had ik kunnen dromen
dat ik – bij dit dorp waar haar collega-wethouder en
pianoleraar wonen – samen eeuwig zal gaan slapen
met de liefde van mijn leven op kilometers van
haar Vinkeveen
Op een dag waarvan ik weet dat die zal komen
Henk?
Henk, zei ik?
Henk, van je weet wel.
Die Henk!
Ja, nou weet ik het weer, zei ik.
Henk die ik voorderest niet zo goed ken.
Maar ik weet wie het is.
Henk uit Den Haag.
Waar ik gisteren was.
Een stad die ik ken als mijn broekzak.
Maar Henk was ik even vergeten.
Ik had Henk weleens de hand geschud.
Er twee woorden mee gewisseld.
En er een biertje meegedronken.
Aardige vent.
Of gozer, zoals ze zeggen in Den Haag.
En die vriend bracht hem ter sprake.
Dat kwam zo uit.
Toen we z’n vrouw zagen.
De vrouw van Henk.
Een leuk mens.
Ze moest lachen.
En ik lachte terug.
Die vriend lachte ook.
Zo lachten we zeker een seconde of vijf.
Om Henk.
Terwijl hij er niet eens bij was.
Henk.
Die ik bijna was vergeten.
End april 2021 verscheen de verhoalenbundel De weg dreumen bij uutgeverij Het Drentse Boek. t Is de vierde verhoalenbundel van Tonko Ufkes en de tweede die uutkomt bij Het Drentse Boek.
Ien dizze bundel stoan 40 verhoalen; ze kinnen één bladziede laang weden of tien, ze kinnen ien de 19e eeuw speulen of rond 2020 mor elk verhoal gijt over echte mensen.
n Haandvol verhoalen het ien t Drents letterkundig tiedschift Roet stoan en ok n poar ien t Drentse tiedschrift Zinnig. Ien 2019 kreeg Tonko Ufkes ien Duutslaand de Freudenthalpreis, de belaangriekste pries veur literatuur ien t Nedersaksisch.
De bundel De weg dreumen is veur € 12,50 te koop ien de boekhandel, bij Het Drentse Boek ien Beilen en bij de schriever zulf (zie hierveur zien website: www.tonkoufkes.nl).