Er is het verhaal over een mevrouw die elke
ochtend haar zieke man in de kleren helpt.
Zijn tanden poetst, hem voedt, hem daarna
op zijn speciale stoel voor de televisie zet.
Die zich daarna aankleedt, naar haar werk
gaat en hoopt wanneer ze terugkomt alles
nog bij het oude vinden zal. Een mevrouw,
verstolen in een huizenrij of in een torenflat.
Het verhaal over een mevrouw zoals er
honderdduizend anderen zijn. Die in stilte
wegkwijnt en welhaast geen waardering krijgt.
Dat verhaal van een mevrouw die ’s avonds
haar moeie hoofd neerlegt en met een slaaptablet
hopelijk voor een uur of wat haar zorg verdrijft.
10.11.23