Luister naar een wervelend interview van Mischa van Huijstee met Willem Haandrikman. Mischa regelt en doet alles zelf. Ook wie hij kiest om te praten over de werkplek ofwel de schrijftafel is zijn eigen keuze. Dus weest onvoorbereid voor een verrassend resultaat 😉
MAAR – nieuwe dichtbundel van Annie Martens
In de gedichten van Annie Martens wordt met hartstochtelijk plezier de werkelijkheid geweld aangedaan. In haar woonkamer verleent ze onderdak aan de overtollige koeien van haar vader en samen met haar hond bijt ze, al ravottend, iedereen die dat verdient in de kuiten.
Jan Glas
De bundel is uitgegeven bij uitgeverij Vliedorp in Houwerzijl en is voor 11,00 euro te bestellen bij de uitgeverij of via annie.martens58@gmail.com
Blaauwe Dreum – Schrieverskronkels over de Drentsche Aa
In 2022 bestaat het Nationaal Park Drentsche Aa 20 jaar. In al die tijd is de kwaliteit van het gebied versterkt, is gebouwd aan de eigen identiteit en is het gegroeid in aantrekkingskracht. De diverse beekloopjes van de Drentsche Aa hebben al talloze kunstenaars geïnspireerd, en doen dat anno 2022 nog steeds. Zo vergelijkt Tonko Ufkes de Aa in zijn gedicht met een ‘blaauwe dreum’, een beeldspraak die leidde tot de titel van deze bundel.
De leden van de Drentse Schrieverskring bezingen de schoonheid van de Aa op gevarieerde wijze. U leest bijdragen van: Egbert Meijers, die ook het idee aandroeg voor deze bundel, Tonko Ufkes, Marga Kool, Harm G. Sijnstra, Jan Harbers, John B. Vorenkamp, Jan Veenstra, Klaas Koops, Mischa van Huijstee, Willem Haandrikman, Nicolette Leenstra, Gerard Nijenhuis, Peter Veen, Ria Westerhuis, Sacha Landkroon, Suze Sanders en Paula Laning.
Blaauwe Dreum is een uitgave van uitgeverij Van Gorcum en kost 15 euro. Te koop via de boekhandel of via: https://www.vangorcum.nl/catalogus/noord-nederland/100-483_Blaauwe-Dreum
Vergankelijkheid en zelfacceptatie – Claudia Stinne
Bizar hè, hoe mooi de herfst is?
Die verscheidenheid aan kleuren, allen stralend in het najaarszonnetje.
Mijn gedachten vergelijken deze natuurpracht met het voorjaar.
Ook schitterend, met al die flitsend groene kleuren, zo totaal vers en sprankelend.
Maar veel meer eender en dertien in een dozijn.
Hier in het najaar verwelkt eenieder in diens eigen tempo.
De ene boom al bijna kaal, het blad eronder grauw en vergaan.
Tot pulp gestampt.
Een ander nog vrijwel getooid in groen blad.
Geen vleugje vergankelijkheid te bespeuren.
En allen er tussenin zo kleurrijk aan het loslaten…
Het betovert mij bijna, in deze warme gloed van de ondergaande zon.
Wie bewondert de natuur nu niet?
En toch zien wij mensen bij elkaar enkel en alleen de jeugd.
Dat frisse en ontluikende groen, waarin zo weinig variatie te bespeuren is.
Zou het de angst voor onze eigen dood en vergankelijkheid zijn?
Waarom wij de herfst in anderen afkeuren en deze bij onszelf met botox bestrijden?
Even verderop stamp ik door de modder.
En zie ik ook heus wel de narigheid van het verval.
Druilerige dagen vol grauwe luchten, mist, wind en regen.
Ze staan ineens symbool voor de kwaaltjes waarmee we opgezadeld raken,
Als de jaren steeds meer gaan tellen.
In het ene land heb je wat meer of vaker last van dergelijke kuren dan in het andere.
Maar ja de ene mens wordt ook gracieus en zonder gedoe oud.
Terwijl de ander al kwakkelend op zijn twintigste uit elkaar valt.
Gemiddeld zijn we allemaal hetzelfde.
En per definitie zijn we mens voor mens verschillend.
Of jij intens wit bent als een berkenstam,
Beige gekleurd,
Een gele of rode tint hebt,
Of zo donker bent als ebbenhout…
Ik vind alle natuur even prachtig.
Groen weidelandschap of majestueuze bergketen.
In alles zitten mooie elementen, zaken die gaan vervelen of ergelijke onhebbelijkheden.
Die weides gaan op elkaar lijken,
En de haarspeltbochten vreten je tijd op.
Wat ik maar wil zeggen: wees trouw aan wie je bent.
Het is zoals het is en wetmatigheden vallen niet te veranderen.
Eisen dat je altijd jong blijft is net zo stompzinnig als
Af willen dwingen dat het nooit meer regent…
Je kan er tegen vechten.
Of er iets van maken, zoals het is.
Van mij mag je de natuur een handje helpen,
Om jezelf goed te conserveren.
Als je goed voor je lichaam zorgt blijf je immers langer in bloei.
Maar daarin denk ik in de trant van water geven.
Maak geen karikaturistische Bonsaiboom versie van jezelf!
Claudia Stinne is auteur van Een leven op wielen en mede-auteur van Het verborgen pad
Nieuw boek van Reinier van Delden – Alsnog gefeliciteerd
In zijn zevende bundel toont Reinier van Delden opnieuw zijn talent om het menselijk bestaan te schetsen in korte, vaak humoristische verhalen. De Haagse caféhouder verkaste enkele jaren geleden naar Meppel en begon daar een nieuw leven als schrijver en dichter. Elke dag schrijft hij een kort verhaal, vaak gaat het om observaties van mensen die hem opvallen op straat, in de supermarkt of op reis. Opvallend vaak speelt in deze nieuwe bundel echter ook de liefde een rol.
Reinier van Delden geeft zijn boeken uit in eigen beheer en heeft een website voor betalende leden. Van hem verschenen eerder ‘Zonder al te veel pretenties‘ (2018), ‘Maar goed …‘ (2019), ‘Ik doe wat ik kan‘ (2020), ‘Flierefluiten’ (2020), ‘Galmanspad’ (2021) en ‘Voor wie er even bij stilstaat’ (2022).
Meer informatie is te vinden op www.reiniervandelden.nl.
Gezienus Omvlee overleden
Op reis. Alleen.
Niet meer terug naar huis.
Dan ben ik weg. Daar blijf ik.
Nog verder dan de Noordkaap of Gibraltar.
Gezienus
Gezienus Omvlee is uit de tijd gekomen. Hij was lid en ook lange tijd bestuurslid van de Drentse Schrieverskring. Het citaat komt uit de rouwkaart. De kaart was geadresseerd aan de DSK, dus iedereen is welkom.
Voor wie afscheid wil nemen ook de andere informatie uit de advertentie:
“De afscheidsbijeenkomst zal plaatsvinden op dinsdag 8 november om 14.30 in de kerk van Odoorn, Valtherweg 1, 7873 AA Odoorn. De kerk is open vanaf 13.45. Aansluitend ontmoeten we jullie in de naastgelegen Oringer Marke.
Wij willen graag alleen losse bloemen.”
“Gezienus is thuis. Bezoek is welkom: Bente 2, 7873 CX Odoorn”
‘De jongen die wilde deugen’ – nieuwe roman van Jos Govaarts
Antwan woont al jaren in Noorwegen. Na dertig jaar keert terug naar de plek waar hij is opgegroeid om afscheid te nemen van zijn vader. Herinneringen aan zijn jeugd die hij is ontvlucht, komen weer naar boven. Vier emoties die daarmee gepaard gaan, vormen de ruggengraat van de roman: de liefde voor zijn vriendinnetje Belle, de loyaliteit en het medelijden dat hij voelt voor zijn moeder, de boosheid naar zijn vader omdat die hem in de steek liet en de hunkering naar de vriendschap van zijn jeugdvriend Teun. Hij komt tot het inzicht dat alles wat genuanceerder ligt en dat niet alles wat hij voor waar aan nam zo is.
Dat proces maakt De jongen die wilde deugen (prachtige titel die de lading van het verhaal helemaal dekt) tot een emotioneel, gevoelig, maar ook dynamisch verhaal met een ontknoping die je een brok in de keel bezorgt.
Het motto van het boek is ‘Ubi caritas et amor’ (‘waar vriendschap is en liefde’). Het gaat over naastenliefde, jezelf wegcijferen.
‘De jongen die wilde deugen’ van Jos Govaarts is verkrijgbaar via de boekhandel en de bekende online winkels.
Nieuw boek van Klaas Koops: Lof der talenten
Klaas Koops heeft een nieuw boek geschreven met de titel Lof der talenten. Wat erin te lezen is, welke 182 mensen er geportretteerd zijn en waarom juist zij?
Klaas vertelt er meer over tijdens de boekpresentatie op 28 oktober 2022 in Museum Belvédère te Heerenveen. Wil je erbij zijn? Meld je dan direct aan, want er het aantal plaatsen is beperkt. Aanmelden kan via een mailtje naar info@klaaskoops.nl
Het boek direct bestellen kan natuurlijk ook via de uitgever Philip Elchers.
Verleuren – de nieuwe roman van Aagje Blink
Op woensdag 21 september was de prissentatie van de roman ‘Verleuren’ van Aagje Blink. Marga Kool – ien van de oprichters van oetgeverij ‘Het Drentse Boek’ – kreeg oet haanden van Aagje het eerste exemplaar.
Aagje Blink had jaorenlang een paramedisch beroep binnen de neurologie en psychiatrie. Ze is fascineerd deur de warking van het brein. En dat komp in ‘Verleuren’ terug. Het boek vertelt het verhaal van een tiener die heur moeder van d’ien op d’aandere dag kwietraakt. Lukt het heur um de jaoren van slopende onzekerheid en twiefel onbeschaodigd deur te kommen?
‘Verleuren’ is een oetgave van ‘het Drentse Boek’. Veur € 17,50 is het boek te koop bij de boekhandels, het Huus van de Taol in Beilen en in de webshop: https://huusvandetaol.nl/product/verleuren-aagje-blink/
Annie Martens en Paula Laning lezen voor op ‘Dichters in de Prinsentuin’
Net als vorig jaar wordt het fameuze festival Dichters in de Prinsentuin georganiseerd in Hortus Haren. Je ziet dan tientallen optredens van dichters uit België en Nederland. Twee enthousiaste leden van DSK hebben zich aangemeld en zijn door de ballotage gekomen: Annie Martens en Paula Laning lezen voor op het festival op 9 of 10 juli (zie programma).
Hou de website https://www.noordwoord.nl/dichtersindeprinsentuin/ in de gaten voor nieuws en updates. En kom Annie en Paula aanmoedigen in de prachtige tuinen van Haren!
Ria Westerhuis schrijft zeven gedichten voor Isala Meppel
Wie rond het gebouw van Isala Meppel loopt of in een van de vier huiskamers komt, ziet daar verschillende gedichten over de natuur. Ze zijn geschreven door dichteres Ria Westerhuis in opdracht van de cliëntenraad van Isala en stichting Het Burgerweeshuis Meppel als cadeau voor het nieuwe ziekenhuis.
In totaal schreef Ria voor deze opdracht zeven gedichten: de vier jaargetijden voor op de verpleegafdelingen en nog drie extra gedichten voor buiten. De gedichten zijn levensgroot afgedrukt op de muren, in het Nederlands en het Drents.
Zomer – Ria Westerhuis
De blauwe waterjuffer
laat wulps haar vleugels trillen
we ademen de zomer, dragen
korte mouwen en sandalen
hij noemt de namen
uit zijn jeugd, de dingen
die hij zag op weg naar school
een vroege vogelvlucht
we rollen voort, hij straalt
de frisse buitenlucht
miste hij het meest
net als de geur van wilde klaver
in de lage hooilanden
langs de Reest
Zomer
De blauwe waterjuffer
löt wulps heur vleugels trillen
we aodemt de zomer, draagt
korte mouwen en sandalen
hij nuumt de namen
uut zien jeugd, de dingen
die hij zag op weg naor schoele
een vrogge veugelvlucht
we rolt weer voort, hij zucht
de frisse butenlocht
miste hij het miest
net as de locht van wilde klaver
in de lege heuilaanden
laangs de Riest
(Zomer is een van de Isala-gedichten. Je kan het hier beluisteren.)